Kan varkensgerelateerde MRSA als klinisch waarneembare aandoening met mogelijke gezondheidsschade worden beschouwd?

Bij een werknemer van een varkensbedrijf werd varkensgerelateerde MRSA geconstateerd. Normaal  geen probleem tenzij hij op termijn zelf geopereerd moet worden….

In bedrijfstakken als varkenshouderij en vleesverwerking is een flink percentage van de werknemers besmet met MRSA. 10% van de slachters, 22% van de transporteurs en 24% van de varkensboeren. Aangezien het voorkomen in de bevolking 0,041% is, kan men hier spreken van een sterk verhoogd risico.  Daaraan wordt voor deze groepen werknemers vooralsnog niets gedaan tenzij men als individu een risico voor derden kan vormen. De opname in een ziekenhuis, waar immers vele verzwakte patiënten verblijven en men dragers in het kader van het “search and destroy”- beleid buiten deur wil houden, is zo’n situatie.

Een MRSA-dragende werknemer moet nu zelf geopereerd worden en daartoe moet hij van tevoren behandeld worden.  Men behandelt alleen mensen die niet bij de bron verblijven anders is de kans op herbesmetting groot. Dat kost inclusief de controle een paar dagen en de vraag is nu wie voor het salaris van de man opdraaien.
Dat lijkt een duidelijke zaak: de veroorzaker betaalt. Wat eerst geen klinisch waarneembare aandoening met mogelijke gezondheidsschade was, is het nu geworden. Dus moet de werkgever het loon doorbetalen en de bedrijfsarts moet er een melding beroepsziekte aan het NCvB van doen.
Overigens stelt het NCvB er prijs op om iedere besmetting met MRSA in de beroepssituatie gemeld te krijgen, hoewel men het in het algemeen niet als beroepsziekte ziet. Maar door de meldingen is het mogelijk een inschatting te kunnen maken van de risico’s die er op werkplekken kunnen ontstaan en zo de overheid, werkgevers en werknemers te adviseren over preventieve maatregelen.