Een 35-jarige woonbegeleidster van een gezinsvervangend tehuis is aangevallen door een agressieve bewoner met fysieke en psychische klachten tot gevolg. Bedrijfsongeval of beroepsziekte?

Een bedrijfsarts overlegt met het NCvB over een vermoede beroepsziekte. Ze overweegt de situatie te laten registeren als een bedrijfsongeval. Of is een beroepsziekte? Het gaat om een 35-jarige vrouw die vier maanden geleden is aangevallen door een agressieve bewoner van het gezinsvervangend tehuis. Daar werkt ze 32 uur per week als woonbegeleidster. Ze doet dit werk al ruim tien jaar met veel betrokkenheid.
Zij heeft de laatste twee jaren echter last van toenemende werkdruk en daarmee ook regelmatig een gevoel van onveiligheid. Dat komt omdat er op het werk nauwelijks collega’s in de buurt zijn. Tijdens een dienst ging het mis toen zij van achteren werd neergeslagen door een bewoner. Zij kwam met hoofd, schouder en ribben hard te vallen tegen een tafel en stoel en op de grond met kneuzingen tot gevolg. Na een aantal weken was zij fysiek wel weer redelijk herstelt. Het incident leidde echter tot psychische klachten; zij besprak met de bedrijfsarts haar angst voor terugkeer in werk. Ze sliep slecht en stond voortdurend in de ‘alert stand’. De ingezette psycholoog vond het geen posttraumatisch stresssyndroom maar zag wel verschijnselen van een angst- en paniekstoornis. Een aantal begeleidende gesprekken later waren de klachten onder controle. Terugkeer in het eigen werk zag mevrouw echter niet meer zitten. Zij heeft ontslag genomen en kon in een andere organisatie werk doen dat voor haar meer passend was.

De conclusie is dat het zowel een bedrijfsongeval betreft maar dat het late gevolg, de psychische klachten en de arbeidsongeschiktheid, als beroepsziekte kan worden gemeld.