Het aanbieden van één gestandaardiseerd arbeidsrevalidatieprogramma voor alle werknemers met chronische pijn aan het bewegingsapparaat is niet nuttig. De behandeling kan beter gepersonaliseerd worden door middel van flexibele en op maat gemaakte arbeidsrevalidatie. Dit is een van de conclusies uit het proefschrift 'Quality improvement of vocational rehabilitation in patients with chronic musculoskeletal pain and reduced work participation' waarop Timo Beemster 29 augustus 2019 promoveerde.

Een op de vijf werknemers heeft chronische pijn aan het bewegingsapparaat. Dit gaat in veel gevallen gepaard met een verminderde arbeidsparticipatie. Dit zorgt vervolgens voor maatschappelijke kosten. Een bewezen effectieve aanpak om arbeidsparticipatie voor deze groep mensen te verbeteren is revalidatie gericht op arbeid. Er zijn echter lacunes in het proces, die kwaliteitsverbetering van arbeidsrevalidatie in de weg staan. Een aantal van deze lacunes heeft Beemster in zijn proefschrift onderzocht.

Als resultaat daarvan is een uitgebreide set ontwikkeld van diagnostische en evaluatieve vragenlijsten/instrumenten. Deze zijn geïmplementeerd bij zeven Nederlandse arbeidsrevalidatiecentra. Verder onderzocht hij de meeteigenschappen van de vragenlijsten die ‘arbeidsparticipatie’, ‘beperkingen in dagelijks leven’ en ‘zorggebruik’ meten. Op basis hiervan werd duidelijk welke vragenlijsten het best gebruikt kunnen worden voor diagnostische en evaluatieve doeleinden in de klinische praktijk en bij wetenschappelijk onderzoek. Tevens zijn de ervaringen verzameld van patiënten, professionals en managers met een bestaand, gestandaardiseerd arbeidsrevalidatieprogramma en een gepersonaliseerd programma dat uit 60 procent minder behandeluren bestond.

De conclusie uit dit onderzoek is dat het niet nuttig is om één gestandaardiseerd  arbeidsrevalidatieprogramma voor alle patiënten aan te bieden, maar dat de behandeling het best gepersonaliseerd kan worden door middel van flexibele en op maat gemaakte arbeidsrevalidatie. Een andere bevinding is dat de huidige inrichting van het Nederlandse gezondheidszorgsysteem de implementatie van het programma met minder behandeluren niet optimaliseert. Tot slot volgt de aanbeveling om per patiënt te bekijken of een werkmodule binnen de arbeidsrevalidatie wenselijk is, in plaats van dit standaard te doen.

Quality improvement of vocational rehabilitation in patients with chronic musculoskeletal pain and reduced work participation

 Beemster, T., 28-Aug-2019, [Groningen]: Rijksuniversiteit Groningen