Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Bekijk de opname van de oratie ->

Ruim 3% van de werknemers zegt een beroepsziekte te hebben opgelopen die is vastgesteld door een arts. Beroepsziekten aan het bewegingsapparaat komen het meeste voor, naast psychische beroepsziekten, blijkt uit de Arbobalans 2018 van TNO.

Prof. dr. Carel Hulshof, werkzaam bij het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid, Amsterdam UMC en coördinator richtlijnen bij de NVAB, was dinsdag 6 november 2018 te zien in Nieuwsuur over de gezondheidsrisico’s van nachtwerk en de mogelijke preventiemaatregelen: ‘Nachtwerk is een middel met veel bijwerkingen. We zien dat mensen die langdurig nachtwerk verrichten meer kans hebben op het krijgen van diabetes type 2, hart- en vaataandoeningen en slaapproblemen’.

27 maart 2012 is de LCI richtlijn voor diagnose Q-koortsvermoeidheidssyndroom gepubliceerd. Het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten heeft hier samen met Stigas in geparticipeerd.

Hieronder het officiele RIVM persbericht”.