Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

Silicose is een potentieel ernstige en vermijdbare, beroepsgeassocieerde longziekte. Ondanks de bekende gezondheidsrisico’s worden er nog steeds patiënten gediagnosticeerd met silicose. Dit komt doordat beschermingsmaatregelen onvoldoende worden toegepast, terwijl nog steeds silicadeeltjes vrijkomen in een breed scala aan minder bekende industriële processen. De voornaamste maatregel is preventie van blootstelling.

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.

Het NCvB maakt registratierichtlijnen om bedrijfsartsen te ondersteunen bij het melden van beroepsziekten. Om de wetenschappelijke kwaliteit van deze richtlijnen te laten toetsen door internationale experts verschijnen de bijbehorende achtergronddocumenten zo mogelijk ook als artikel. Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG) wijdt deze week een artikel aan onze richtlijn voor het lumbosacraal radiculair syndroom ‘Rughernia wel gerelateerd aan zwaar werk, niet aan zitten’.

Dat concludeert het Financieele Dagblad: ‘De cijfers sluiten aan bij onderzoek van het NCvB en het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid van Amsterdam UMC, dat in september naar buiten kwam. Daaruit bleek dat het aantal ziekmeldingen wegens psychische aandoeningen sinds 2013 is verdubbeld.’