Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Bekijk de opname van de oratie ->

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.

Het NCvB maakt registratierichtlijnen om bedrijfsartsen te ondersteunen bij het melden van beroepsziekten. Om de wetenschappelijke kwaliteit van deze richtlijnen te laten toetsen door internationale experts verschijnen de bijbehorende achtergronddocumenten zo mogelijk ook als artikel. Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG) wijdt deze week een artikel aan onze richtlijn voor het lumbosacraal radiculair syndroom ‘Rughernia wel gerelateerd aan zwaar werk, niet aan zitten’.

Dat concludeert het Financieele Dagblad: ‘De cijfers sluiten aan bij onderzoek van het NCvB en het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid van Amsterdam UMC, dat in september naar buiten kwam. Daaruit bleek dat het aantal ziekmeldingen wegens psychische aandoeningen sinds 2013 is verdubbeld.’