De 37e Heijermanslezing heeft twee onderwerpen: Nieuwe biologische beroepsrisico’s, en Zwangerschap en werk.

Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

BMJ Open heeft de literatuurstudie van de geactualiseerde beroepsziekteregistratierichtlijn E002 (Overspanning/Burnout) van het NCvB gepubliceerd getiteld Work-related psychosocial risk factors for stress-related mental disorders: an updated systematic review and meta- analysis: https://bmjopen.bmj.com/content/10/7/e034849

Dit is wederom een eervolle erkenning voor de kwaliteit die het NCvB probeert te leveren bij het zo goed mogelijk ‘evidence-based’ vaststellen van beroepsziekten.

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.

Op vrijdag 29 maart 2019 heeft de ministerraad een voorstel gedaan aan de Tweede Kamer over de aanstaande regeling voor financiële vergoeding (een eenmalige uitkering van ruim 20.000 euro) aan OPS slachtoffers.  Hoe die vergoeding, de criteria ervoor en de praktische regelingen er precies uit zullen zien, is nog niet duidelijk. Hierover zal waarschijnlijk pas in de zomer van 2019 meer duidelijkheid komen. Wat houdt het voorstel in?