Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Bekijk de opname van de oratie ->

BMJ Open heeft de literatuurstudie van de geactualiseerde beroepsziekteregistratierichtlijn E002 (Overspanning/Burnout) van het NCvB gepubliceerd getiteld Work-related psychosocial risk factors for stress-related mental disorders: an updated systematic review and meta- analysis: https://bmjopen.bmj.com/content/10/7/e034849

Dit is wederom een eervolle erkenning voor de kwaliteit die het NCvB probeert te leveren bij het zo goed mogelijk ‘evidence-based’ vaststellen van beroepsziekten.

Een dikke 7,5. Dat rapportcijfer krijgt het NCvB in een onlangs gehouden lezersonderzoek naar de jaarrapportage die afwisselend in gedrukte en digitale vorm, naar geïnteresseerden wordt gestuurd. Het uitgebreidere, gedrukte “Beroepsziekte in Cijfers” scoort een 7,7, de digitale versie “Kerncijfers Beroepsziekten” een 7,6.

Titel: Chronische vermoeidheidsklachten na een infectie met de ziekte van Lyme en Q-koorts: beroepsziekteregistratie als opmaat naar preventief beleid. De 30e Heijermanslezing vrijdag 8 november 2019 staat in het teken van de werkgebonden oorzaken en gevolgen van de ziekte van Lyme en Q-koorts.