Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Henk van der Molen, hoofd van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, is benoemd tot hoogleraar etiologie en preventie van beroepsziekten. In zijn oratie op 8 maart schetste hij zijn ambities op het gebied van preventie. ‘Mijn ambitie is om risicofactoren in werk verder te ontrafelen en grote vooruitgang te boeken met haalbare en effectieve preventieve maatregelen voor werkenden en werkorganisaties.’

Buitenwerkers hebben een twee tot drie keer hoger risico om huidkanker te ontwikkelen, wat ertoe heeft geleid dat niet-melanoom huidkanker in verschillende Europese landen als beroepsziekte wordt erkend. Ook in Nederland kan deze beroepsgebonden huidkanker bij het NCvB worden gemeld. Anne Keurentjes promoveerde donderdag 20 juni aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar ‘Early detection and prevention of occupational skin cancer’.

Het Peilstation Intensief Melden (PIM) heeft een nieuwe impuls gekregen. Huidige PIM-artsen zijn geraadpleegd en de eerste verbeteringen doorgevoerd. Sinds 2009 wordt met behulp van het PIM een schatting gemaakt van de incidentie van beroepsziekten in Nederland voor verschillende sectoren.
 

Het werken in kantoortuinen is geen algemeen geaccepteerde risicofactor voor een burn-out. Dit meldt het NCvB aan een journalist van het televisieprogramma De Monitor (KRO/NCRV). De redactie van dat programma doet onderzoek naar het werken in kantoortuinen.