‘In het kort. Tientallen longartsen vormen een landelijke werkgroep om beroepsziekten eerder op te sporen. Zij vrezen dat ziektegevallen lang niet altijd goed in beeld zijn. Een beter beeld op risico's moet er ook toe leiden dat uiteindelijk minder mensen ziek worden.’

Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

Silicose is een potentieel ernstige en vermijdbare, beroepsgeassocieerde longziekte. Ondanks de bekende gezondheidsrisico’s worden er nog steeds patiënten gediagnosticeerd met silicose. Dit komt doordat beschermingsmaatregelen onvoldoende worden toegepast, terwijl nog steeds silicadeeltjes vrijkomen in een breed scala aan minder bekende industriële processen. De voornaamste maatregel is preventie van blootstelling.

Het Peilstation Intensief Melden (PIM) heeft een nieuwe impuls gekregen. Huidige PIM-artsen zijn geraadpleegd en de eerste verbeteringen doorgevoerd. Sinds 2009 wordt met behulp van het PIM een schatting gemaakt van de incidentie van beroepsziekten in Nederland voor verschillende sectoren.
 

Ieder jaar krijgt het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten meerdere vragen via de helpdesk of een liesbreuk wel of niet door werk kan zijn veroorzaakt. Dit was een goede aanleiding voor de 3e jaars geneeskundestudent Denzel Hondenbrink om zijn bachelorthesis aan deze vraag te wijden. Zijn systematische review met meta-analyse is de basis van de nieuwe registratierichtlijn liesbreuk (Hernia Inguinalis, CAS-code S631, ICD-10-codes: K40).