Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Per 1 januari 2023 is de regeling Tegemoetkoming Stoffengerelateerde Beroepsziekten (TSB) ingevoerd. Werkenden die ziek zijn geworden door het werken met schadelijke stoffen kunnen dan een éénmalige tegemoetkoming aanvragen van € 22.839. Vooralsnog geldt de regeling TSB voor drie beroepsziekten; longkanker door asbest, allergisch beroepsastma en chronische encefalopathie door oplosmiddelen (CSE of schildersziekte).

Bedrijfs- en verzekeringsartsen zien regelmatig beroepsziekten aan hand en pols in hun praktijk. Het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten maakte een overzicht van de kenmerken van deze beroepsziekten in de laatste tien jaar. Het waren 2139 meldingen. De meestgemelde diagnose was L686 ‘RSI van pols en hand’ met 805 meldingen. De twee meestgerapporteerde risicofactoren (57%) zijn het uitvoeren van snel herhaalde armbewegingen en veel kracht zetten met de handen.

De meest gemelde beroepsziekten in 2021 zijn infectieziekten en luchtwegaandoeningen als gevolg van covid-19. Het gaat naar schatting om 88 meldingen per 100.000 werknemers.

Sinds de invoering van de nieuwe CAS-code R606 voor long-COVID-19 op 5 januari 2022 zijn meer dan honderd meldingen van long-COVID-19 gedaan. Half maart stond de teller op 117 meldingen door 61 melders. Het grootste deel daarvan komt uit de gezondheidszorg.