Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Henk van der Molen, hoofd van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, is benoemd tot hoogleraar etiologie en preventie van beroepsziekten. In zijn oratie op 8 maart schetste hij zijn ambities op het gebied van preventie. ‘Mijn ambitie is om risicofactoren in werk verder te ontrafelen en grote vooruitgang te boeken met haalbare en effectieve preventieve maatregelen voor werkenden en werkorganisaties.’

Het Peilstation Intensief Melden (PIM) heeft een nieuwe impuls gekregen. Huidige PIM-artsen zijn geraadpleegd en de eerste verbeteringen doorgevoerd. Sinds 2009 wordt met behulp van het PIM een schatting gemaakt van de incidentie van beroepsziekten in Nederland voor verschillende sectoren.
 

De eerste ONLINE Heijermanslezing op vrijdag 4 december 2020 met als onderwerp Fysische Agentia is met meer dan 440 ingelogde deelnemers drukbezocht. De Power Points van de presentaties die zijn gehouden, staan hieronder:

De maatregelen die nodig zijn om veilig te kunnen werken in de COVID-19 crisis kunnen leiden tot een toename van huidproblemen aan de handen, vooral bij medewerkers in de gezondheidszorg. Medewerkers van de afdeling Arbeidsdermatologie van het Amsterdam UMC hebben daarom adviezen opgesteld over het voorkómen van deze huidproblemen.