Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

Idoctor besteedt aandacht aan de herziene NVAB richtlijn Astma COPD in haar nascholingsmagazine longziekten. In betreffend magazine onder redactie van de longarts Els Weersink van het Amsterdam UMC worden vier van tien recent verschenen richtlijnen over astma besproken waaronder die van de bedrijfsartsen:

De maatregelen die nodig zijn om veilig te kunnen werken in de COVID-19 crisis kunnen leiden tot een toename van huidproblemen aan de handen, vooral bij medewerkers in de gezondheidszorg. Medewerkers van de afdeling Arbeidsdermatologie van het Amsterdam UMC hebben daarom adviezen opgesteld over het voorkómen van deze huidproblemen.

BMJ Open heeft de literatuurstudie van de geactualiseerde beroepsziekteregistratierichtlijn E002 (Overspanning/Burnout) van het NCvB gepubliceerd getiteld Work-related psychosocial risk factors for stress-related mental disorders: an updated systematic review and meta- analysis: https://bmjopen.bmj.com/content/10/7/e034849

Dit is wederom een eervolle erkenning voor de kwaliteit die het NCvB probeert te leveren bij het zo goed mogelijk ‘evidence-based’ vaststellen van beroepsziekten.

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.