‘In het kort. Tientallen longartsen vormen een landelijke werkgroep om beroepsziekten eerder op te sporen. Zij vrezen dat ziektegevallen lang niet altijd goed in beeld zijn. Een beter beeld op risico's moet er ook toe leiden dat uiteindelijk minder mensen ziek worden.’

Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

Silicose is een potentieel ernstige en vermijdbare, beroepsgeassocieerde longziekte. Ondanks de bekende gezondheidsrisico’s worden er nog steeds patiënten gediagnosticeerd met silicose. Dit komt doordat beschermingsmaatregelen onvoldoende worden toegepast, terwijl nog steeds silicadeeltjes vrijkomen in een breed scala aan minder bekende industriële processen. De voornaamste maatregel is preventie van blootstelling.

De maatregelen die nodig zijn om veilig te kunnen werken in de COVID-19 crisis kunnen leiden tot een toename van huidproblemen aan de handen, vooral bij medewerkers in de gezondheidszorg. Medewerkers van de afdeling Arbeidsdermatologie van het Amsterdam UMC hebben daarom adviezen opgesteld over het voorkómen van deze huidproblemen.

In het AMC is in het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid in Amsterdam een satelliet van “Cochrane Work” opgericht die zich specifiek richt op interventies en uitkomsten op het gebied van arbeidsparticipatie. Meer dan 120 verzekeringsartsen, bedrijfsartsen, onderzoekers en beleidsmakers woonden op 6 september het inaugurele symposium bij.