Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Henk van der Molen, hoofd van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, is benoemd tot hoogleraar etiologie en preventie van beroepsziekten. In zijn oratie op 8 maart schetste hij zijn ambities op het gebied van preventie. ‘Mijn ambitie is om risicofactoren in werk verder te ontrafelen en grote vooruitgang te boeken met haalbare en effectieve preventieve maatregelen voor werkenden en werkorganisaties.’

Elk jaar op 28 april is het de internationale Workers’ Memorial Day. De dag waarop wereldwijd de werkenden worden herdacht die zijn overleden door een bedrijfsongeval of een beroepsziekte. In Nederland zijn dat naar verwachting jaarlijks ongeveer 4000 mensen.

Met de toename van het thuiswerken door corona heeft een toenemend aantal werknemers te maken met het vervagen van grenzen tussen werk en privé. Dat kan bijvoorbeeld leiden tot het gevoel altijd snel te moeten reageren op digitale berichten (telepressure).  In de coronaperiode zijn tot half februari 34 meldingen van beroepsziekten geregistreerd met thuiswerken als risicofactor. 

COVID-19 heeft het werken voor een groot deel van de beroepsbevolking tijdelijk of blijvend veranderd. Dit brengt nieuwe vraagstukken met zich mee over gezond en vitaal werken. Veel mensen ervaren door het thuiswerken spanningsklachten, zo blijkt op het spreekuur van bedrijfsartsen. Diverse organisaties komen met tips om het thuiswerken gezond te houden.