Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Bedrijfs- en verzekeringsartsen zien regelmatig beroepsziekten aan hand en pols in hun praktijk. Het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten maakte een overzicht van de kenmerken van deze beroepsziekten in de laatste tien jaar. Het waren 2139 meldingen. De meestgemelde diagnose was L686 ‘RSI van pols en hand’ met 805 meldingen. De twee meestgerapporteerde risicofactoren (57%) zijn het uitvoeren van snel herhaalde armbewegingen en veel kracht zetten met de handen.

Met de toename van het thuiswerken door corona heeft een toenemend aantal werknemers te maken met het vervagen van grenzen tussen werk en privé. Dat kan bijvoorbeeld leiden tot het gevoel altijd snel te moeten reageren op digitale berichten (telepressure).  In de coronaperiode zijn tot half februari 34 meldingen van beroepsziekten geregistreerd met thuiswerken als risicofactor. 

COVID-19 heeft het werken voor een groot deel van de beroepsbevolking tijdelijk of blijvend veranderd. Dit brengt nieuwe vraagstukken met zich mee over gezond en vitaal werken. Veel mensen ervaren door het thuiswerken spanningsklachten, zo blijkt op het spreekuur van bedrijfsartsen. Diverse organisaties komen met tips om het thuiswerken gezond te houden.

Het rapport van het NCvB-onderzoek in het kader van de overheidscampagne “Veilig werken met gevaarlijke stoffen” is gepubliceerd. Het doel van het onderzoek was de kwaliteit van de signalering en preventie van beroepsgebonden huid- en luchtwegaandoeningen veroorzaakt door schadelijke stoffen te verbeteren.