Eén van de meest gemelde beroepsziekten is de tenniselleboog. Een behandelopties bij langdurige klachten is injectietherapie. AIOS orthopedie Renée Keijsers en collega’s laten in hun RCT zien dat alleen gestandaardiseerde perforatie net zo goed werkt als het gebruik van autoloog bloed of dextrose in de behandeling. Bijzonder – ze heeft ook gekeken of de effecten anders zijn bij werkenden waarbij de pijn is ontstaan of verergerd door het werk– dat maakte (helaas) niet uit: 

De noodzaak om grip te krijgen op kniebelastend werk neemt snel toe. Steeds meer werkgerelateerd ziekteverzuim wordt veroorzaakt door artrose van de knie. In 2025 zal artrose van de knie (gonartrose)  in de top 3 staan van veroorzakers van de werkgerelateerde ziektelast in Nederland met een geschatte toename met 78% ten opzichte van 2013 (TNO, Arbobalans 2016).

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.

27 maart 2012 is de LCI richtlijn voor diagnose Q-koortsvermoeidheidssyndroom gepubliceerd. Het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten heeft hier samen met Stigas in geparticipeerd.

Hieronder het officiele RIVM persbericht”.