Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Bekijk de opname van de oratie ->

Per 1 januari 2023 is de regeling Tegemoetkoming Stoffengerelateerde Beroepsziekten (TSB) ingevoerd. Werkenden die ziek zijn geworden door het werken met schadelijke stoffen kunnen dan een éénmalige tegemoetkoming aanvragen van € 22.839. Vooralsnog geldt de regeling TSB voor drie beroepsziekten; longkanker door asbest, allergisch beroepsastma en chronische encefalopathie door oplosmiddelen (CSE of schildersziekte).

Zowel stoppen van blootstelling als vermindering van blootstelling kan astmasymptomen verbeteren in vergelijking met voortdurende blootstelling. Dat blijkt uit een recente update van de Cochrane review uit 2011. Vijf artikelen zijn toegevoegd aan het literatuuronderzoek en de huidige review is nu gebaseerd op 26 studies met in totaal 1.695 deelnemers.

Het NCvB heeft een nieuwe registratierichtlijn opgesteld voor het vaststellen van subacromiaal pijnsyndroom (SAPS) als beroepsziekte. SAPS is een specifieke schouderaandoening die veroorzaakt kan worden door risicofactoren in het werk. Het systematisch literatuuronderzoek voor deze richtlijn is in het tijdschrift Occupational Environmental Medicine verschenen als editor’s choice en nu ook vrij downloadbaar.