Werknemers in praktische beroepen – vaak aangeduid met een lagere sociaal economische positie (SEP) - hebben bijna drie keer zo vaak een beroepsziekte. Zij hebben vaker tijdelijke en blijvende arbeidsongeschiktheid door aandoeningen van het bewegingsapparaat. Zestig procent van de beroepsziektemeldingen van werknemers in een hogere SEP, betreft overspanning of burn-out. Dit aandeel stijgt. De resultaten zijn gepubliceerd in Beroepsziekten in Cijfers 2018 en nu ook in een internationaal artikel.

Wat gebeurt er als bedrijfsartsen zelf te maken krijgen met een burn-out? Wie waarborgt hun gezondheid? Maxime de Jong, student sociale geneeskunde, deed er onderzoek naar en stuit op een opvallende gebrek aan data, mede veroorzaakt door onderrapportage.
 

Dat concludeert het Financieele Dagblad: ‘De cijfers sluiten aan bij onderzoek van het NCvB en het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid van Amsterdam UMC, dat in september naar buiten kwam. Daaruit bleek dat het aantal ziekmeldingen wegens psychische aandoeningen sinds 2013 is verdubbeld.’

Occupational Medicine heeft de kwalitatieve studie naar bevorderende en belemmerende factoren bij het vaststellen van beroepsziekten van het NCvB gepubliceerd en bevorderende factoren zijn bijvoorbeeld heldere case definities en besliscriteria voor beroepsziekten zoals in de NCvB registratierichtlijnen.

Het NCvB heeft een registratierichtlijn voor Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) als beroepsziekte uitgebracht. COPD komt veel voor. Hoewel roken gezien wordt als de belangrijkste oorzaak, kan een aanzienlijk deel worden toegeschreven aan beroepsmatige blootstelling.