Beleid schreeuwt om cijfers, maar die moeten dan wel betrouwbaar zijn. Voor een beleid dat beroepsziekten wil terugdringen, zijn dus goede cijfers nodig over het voorkomen van beroepsziekten. Hoewel het verplicht is alle beroepsziekten te melden, zijn sluitende registratiesystemen een illusie.
 

Ruim 3% van de werknemers zegt een beroepsziekte te hebben opgelopen die is vastgesteld door een arts. Beroepsziekten aan het bewegingsapparaat komen het meeste voor, naast psychische beroepsziekten, blijkt uit de Arbobalans 2018 van TNO.

Van 8 – 10 oktober 2018 vond in Edinburgh de 33rd Euro Nursing & Medicare Summit plaats, een conferentie bestemd voor verpleegkundigen in Europa. Het droeg een open karakter in die zin dat iedere professional of onderzoeker een abstract mocht indienen over een onderwerp in de breedste zin van het woord op voorwaarde dat het op enigerlei wijze van nut was voor verpleegkundigen. Het NCvB verzorgde een presentatie over zwangerschap en werk.

Ieder jaar krijgt het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten verschillende vragen via de helpdesk of een liesbreuk wel of niet door werk kan zijn veroorzaakt. Tot voor kort kon daar geen goed antwoord op worden gegeven omdat de kwaliteit van het beschikbare onderzoek onvoldoende was. Een proefschrift van de Deense Marie Vad heeft daar verandering in gebracht.

Occupational Medicine heeft de kwalitatieve studie naar bevorderende en belemmerende factoren bij het vaststellen van beroepsziekten van het NCvB gepubliceerd en bevorderende factoren zijn bijvoorbeeld heldere case definities en besliscriteria voor beroepsziekten zoals in de NCvB registratierichtlijnen.