Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Elk jaar op 28 april is het de internationale Workers’ Memorial Day. De dag waarop wereldwijd de werkenden worden herdacht die zijn overleden door een bedrijfsongeval of een beroepsziekte. In Nederland zijn dat naar verwachting jaarlijks ongeveer 4000 mensen.

Per 1 januari 2023 is de regeling Tegemoetkoming Stoffengerelateerde Beroepsziekten (TSB) ingevoerd. Werkenden die ziek zijn geworden door het werken met schadelijke stoffen kunnen dan een éénmalige tegemoetkoming aanvragen van € 22.839. Vooralsnog geldt de regeling TSB voor drie beroepsziekten; longkanker door asbest, allergisch beroepsastma en chronische encefalopathie door oplosmiddelen (CSE of schildersziekte).

Het Peilstation Intensief Melden (PIM) heeft een nieuwe impuls gekregen. Huidige PIM-artsen zijn geraadpleegd en de eerste verbeteringen doorgevoerd. Sinds 2009 wordt met behulp van het PIM een schatting gemaakt van de incidentie van beroepsziekten in Nederland voor verschillende sectoren.
 

Met de toename van het thuiswerken door corona heeft een toenemend aantal werknemers te maken met het vervagen van grenzen tussen werk en privé. Dat kan bijvoorbeeld leiden tot het gevoel altijd snel te moeten reageren op digitale berichten (telepressure).  In de coronaperiode zijn tot half februari 34 meldingen van beroepsziekten geregistreerd met thuiswerken als risicofactor.