Silicose is een potentieel ernstige en vermijdbare, beroepsgeassocieerde longziekte. Ondanks de bekende gezondheidsrisico’s worden er nog steeds patiënten gediagnosticeerd met silicose. Dit komt doordat beschermingsmaatregelen onvoldoende worden toegepast, terwijl nog steeds silicadeeltjes vrijkomen in een breed scala aan minder bekende industriële processen. De voornaamste maatregel is preventie van blootstelling.

Sinds de invoering van de nieuwe CAS-code R606 voor long-COVID-19 op 5 januari 2022 zijn meer dan honderd meldingen van long-COVID-19 gedaan. Half maart stond de teller op 117 meldingen door 61 melders. Het grootste deel daarvan komt uit de gezondheidszorg.

Om zicht te krijgen op de blootstelling aan gevaarlijke stoffen in het werk wordt biologische monitoring in Nederland nog maar mondjesmaat toegepast. Maar waar dat gebeurt, roept het vaak onverwachte vragen en problemen op. Biologische monitoring kent voordelen maar de organisatie ervan is gecompliceerd.

Op vrijdag 29 maart 2019 heeft de ministerraad een voorstel gedaan aan de Tweede Kamer over de aanstaande regeling voor financiële vergoeding (een eenmalige uitkering van ruim 20.000 euro) aan OPS slachtoffers.  Hoe die vergoeding, de criteria ervoor en de praktische regelingen er precies uit zullen zien, is nog niet duidelijk. Hierover zal waarschijnlijk pas in de zomer van 2019 meer duidelijkheid komen. Wat houdt het voorstel in?

Chronisch Toxische Encefalopathie (CTE) door oplosmiddelen komt in Nederland steeds minder voor, de diagnostiek is verbeterd en in Europa geharmoniseerd. Deze conclusies trekt Evelien van Valen, tot 2016 hoofd van het Solvent team in Amsterdam, in het proefschrift Chronic Solvent-induced Encephalopathy: diagnosis and course waarop ze 23mei 2018 promoveerde. Een interview over een afnemende beroepsziekte die nog altijd alle aandacht verdient.