Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Henk van der Molen, hoofd van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, is benoemd tot hoogleraar etiologie en preventie van beroepsziekten. In zijn oratie op 8 maart schetste hij zijn ambities op het gebied van preventie. ‘Mijn ambitie is om risicofactoren in werk verder te ontrafelen en grote vooruitgang te boeken met haalbare en effectieve preventieve maatregelen voor werkenden en werkorganisaties.’

Het zes-stappenplan voor bedrijfsartsen voor het signaleren, diagnosticeren, melden en preventie van beroepsziekten is positief uit een eerste evaluatie gekomen. Dit blijkt uit een  evaluatierapport.
 

Huid- en slijmvliesklachten worden in Scandinavië toenemend toegeschreven aan externe factoren in de (werk)omgeving, zonder dat de oorzaak duidelijk is. Ook in Nederland neemt de aandacht toe voor deze Idiopathic Environmental Intolerances (IEI).
 

Het NCvB heeft het stappenplan voor het melden van beroepsziekten uitgebreid en aangepast. Hiermee wil het NCvB het melden van beroepsziekten versterken, de kwaliteit van de meldingen verbeteren en preventieve activiteiten ter voorkoming van beroepsziekten op gang brengen.