Het vaststellen van een beroepsziekte is niet altijd even eenvoudig. Klachten waarmee werkenden naar de bedrijfsarts komen zijn vaak aspecifiek en mogelijk werkgerelateerd, maar daarmee nog geen beroepsziekten. Gecombineerd met informatie over blootstelling aan risicofactoren in het werk kunnen deze klachten wél dienen als vroegsignalen van beroepsziekten en daarmee aangrijpingspunt voor preventieve acties. Als werk het probleem is van ziekte, is een behandeling niet de oplossing.

Beroepsziekten: voorkómen is beter dan behandelen

Henk van der Molen, hoofd van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten, is benoemd tot hoogleraar etiologie en preventie van beroepsziekten. In zijn oratie op 8 maart schetste hij zijn ambities op het gebied van preventie. ‘Mijn ambitie is om risicofactoren in werk verder te ontrafelen en grote vooruitgang te boeken met haalbare en effectieve preventieve maatregelen voor werkenden en werkorganisaties.’

Het zes-stappenplan voor bedrijfsartsen voor het signaleren, diagnosticeren, melden en preventie van beroepsziekten is positief uit een eerste evaluatie gekomen. Dit blijkt uit een  evaluatierapport.
 

Chronisch Toxische Encefalopathie (CTE) door oplosmiddelen komt in Nederland steeds minder voor, de diagnostiek is verbeterd en in Europa geharmoniseerd. Deze conclusies trekt Evelien van Valen, tot 2016 hoofd van het Solvent team in Amsterdam, in het proefschrift Chronic Solvent-induced Encephalopathy: diagnosis and course waarop ze 23mei 2018 promoveerde. Een interview over een afnemende beroepsziekte die nog altijd alle aandacht verdient.

Kennisontwikkeling en meer maatschappelijke aandacht kunnen bijdragen aan het verbeteren van het vaststellen en melden van beroepsziekten. Tot deze conclusie komen onderzoekers van het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid in een onderzoek naar belemmeringen en oplossingen bij het vaststellen en melden van beroepsziekten.