Kerncijfers beroepsziekten 2013 is opgesteld door het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB) / Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid, Academisch Medisch Centrum, Universiteit van Amsterdam in opdracht van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

In het algemeen houdt de bedrijfsarts zich bezig met de belastbaarheid van werknemers, de oorzaken van ziekten in het werk en het geven van een oordeel over de arbeidsgeschiktheid. Bij infectieziekten ligt het voor de hand om daarnaast te letten op de risico’s voor derden, zoals collega’s, klanten of het product.
 

Hoe is de aanpak van beroepsziekten in Nederland in vergelijking met andere Europese landen en wat kunnen we daarvan leren? Op een invitational conference op 24 oktober 2013, georganiseerd door het NCvB/Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid, samen met AStri, werden de resultaten van een internationaal vergelijkend onderzoek naar beroepsziekten gepresenteerd.

Beroepsziekten worden steeds beter erkend en gemeld, maar deze aandacht leidt niet tot een afname van de risico’s op de werkvloer. In 2011 was er sprake van een lichte stijging tot ongeveer 300 meldingen per 100 duizend werkenden. In 2010 was dat nog 260. Dit blijkt uit het rapport ‘Beroepsziekten in Cijfers 2012’ van het NCvB, Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid AMC.
Henk van der Molen van het NCvB licht het rapport toe in een interview

Q-koorts komt vooral voor rond besmette melkgeitenbedrijven. De verspreiding van de bacterie Coxiella burnetii hangt af van wind en andere weersfactoren, vegetatiepatronen en bodemomstandigheden.